Publiczne Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Gałczewie
-
Galeria
-
Statystyki
- Odwiedziny: 710381
- Do końca roku: 227 dni
- Do wakacji: 34 dni
Historia naszej szkoły
Wąsaty nauczyciel niemiecki wymachiwał groźnie kijem przed klasą.
- Przestańcie mówić po polsku – krzyczał. Tu jest szkoła niemiecka. Nie wolno wam również odmawiać modlitwy po polsku.
Uczniowie przerwali modlitwę.
- Przecież dotąd lekcje religii odbywały się po polsku – powiedział jeden z uczniów. Nauczyciel zamiast udzielić wyjaśnienia, wezwał ucznia do odpowiedzi.
- Masz odpowiadać po niemiecku – powiedział gniewnie nauczyciel.
Uczeń spojrzał mu odważnie w oczy.
- Jestem Polakiem, mogę odpowiadać tylko po polsku!
Nauczyciel poczerwieniał ze złości i uderzył chłopca. Inni uczniowie też nie chcieli odpowiadać po niemiecku.
Nie zastraszyły ich krzyki nauczyciela i bicie kijem.
Sięgam do wydawanej na początku XX wieku na Pomorzu „Gazety Toruńskiej”. Tam na jej łamach pod datą 25 października znajduję notatkę o strajku szkolnym w 1906 roku.
„ W tutejszej szkole ludowej – czytamy na pierwszej stronie Gazety Toruńskiej – rozpoczął się w dniu dzisiejszym strajk szkolny. Część dzieci na rozkaz rodziców spaliła niemieckie katechizmy i biblijni i oświadczyła nauczycielom, że nie chce się uczyć religii po niemiecku, tylko po polsku. Na Niemieckie pytania dzieci nie odpowiadały.
Strajk szkolny wobec niemieckiej nauki religii wybuchł w całej pełni nie tylko w Golubiu, Gałczewie lecz i w szkołach: Skępsk, Lipnica, Radowiska, Wrocki…” Nie dotarłem do akt, w których widniałaby data utworzenia w Gałczewie szkoły. Jedno jest pewne, że nasza szkoła podstawowa, która dziś, dnia 21 czerwca 2000r., kończy swój żywot, liczy sobie sto, a może i więcej lat.
Po III rozbiorze Polski w 1795 roku władze pruskie na zajętych przez siebie polskich ziemiach, zajęły się energicznie organizacją szkolnictwa elementarnego, traktując je jako jedno z bardzo ważnych narzędzi germanizacji. Sądzono bowiem, że powszechna szkoła elementarna podporządkowana władzom państwa, będzie stanowić skuteczne narzędzie wychowania lojalnych poddanych oraz zapewni armii pruskiej odpowiednie kontyngenty rekrutów. Dla zapewnienia sobie odpowiednich nauczycieli oświatowe władze pruskie utworzyły seminaria nauczycielskie w Poznaniu i w Łowiczu.
Czy już w tych czasach istnienia w Gałczewie szkoła. Prawdopodobnie jeszcze nie, ponieważ jak wskazują źródłowe dokumenty z połowy XIX wieku na Pomorzu, a więc i na naszym terenie, uczęszczało do szkół w tym czasie tylko około 50% dzieci w wieku szkolnym.
W następnych latach władze pruskie na terenach zagarniętych podczas zaborów wprowadziły powszechne nauczanie na szczeblu najniższym, elementarnym. Szkoły stały się bezpłatne, oparte na budżecie państwa. Przedłużony obowiązek szkolny zarówno dla chłopców jak i dziewcząt do 14 roku życia, zmuszał do tworzenia nowych szkół tam gdzie ich dotąd nie było. Prawdopodobnie w tym okresie powstała w Gałczewie szkoła, a miało to miejsce w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Stworzony i realizowany projekt oświatowy, zmierzający do podniesienia poziomu edukacji i jej powszechności w swych założeniach, nie zapomniał o germanizacji tych nowo powstających szkół.
Proces germanizacji nie tylko szkolnictwa osiągnął punkt szczytowy w okresie rządów Ottona Bismarcka, premiera pruskiego rządu i pierwszego kanclerza Rzeszy Niemieckiej. W okresie jego rządów w ramach „Kulturkampfu”, czyli walki kulturalnej, wprowadzone zostały tak zwane „Postanowienia ogólne” ustalające organizację szkolnictwa, zadania i program nauczania w szkołach. Rozszerzono zakres przedmiotów o geografię, przyrodę, elementy fizyki, przy jednoczesnym powiększeniu liczby godzin nauczania niemieckiego języka.
Poziom, zwłaszcza na wsi szkół elementarnych, nie był wysoki. Budynki nie przystosowane do potrzeb szkolnictwa, a wyposażenie w pomoce niewystarczające. Brak dobrze przygotowanych nauczycieli do wykonania zawodu. Przeprowadzona wizytacja szkół ludowych na ziemiach polskich zaboru pruskiego w 1874roku wykazała zupełną nieznajomość języka niemieckiego wśród dzieci polskich. Dało to władzom pruskim pretekst do wprowadzenia nauczania tylko języka niemieckiego. Nastąpiła likwidacja języka polskiego jako nauczania w szkołach ludowych. Wyjątek stanowiło nauczanie religii i śpiewu kościelnego. Akcja germanizacyjna ludności polskiej wzmogła się i przybrała na sile po utworzeniu w 1894 roku Hakaty.
Ona to wymogła na władzy oświatowej by także i religii nauczać w języku niemieckim. Od 1901 roku władze niemieckie wprowadziły nauczanie religii w szkołach elementarnych po niemiecku. Wywołało to liczne sprzeciwy ze strony dzieci i rodziców, czego wyrazem były strajki szkolne zapoczątkowane przez dzieci we wrześni i kontynuowane w latach następnych. Akcją strajkową objęte zostały wszystkie ziemie polskie zaboru pruskiego. W Wielkopolsce i na Pomorzu strajki objęły około 800 szkół, w których uczyło się prawie 22 tys. dzieci. Powszechna szkoła ludowa w Gałczewie utworzona została prawdopodobnie w siedemdziesiątych latach XIX wieku. Początkowo nauka odbywała się w wynajętych budynkach gospodarzy. Władze rejencji kwidzyńskiej wybudowały około 1898 – 1900 roku budynek szkolny.
Mieściły się w nim pomieszczenia szkole – na parterze i poddaszu oraz mieszkanie dla nauczyciela. Uczęszczało do szkoły w tym okresie około 40 – 50 dzieci. Nauka odbywała się w klasach łączonych. Istniały prawdopodobnie cztery klasy. Dzieci uczyły się przedmiotów w języku niemieckim z wyjątkiem religii i śpiewu kościelnego. Początkowo była to szkoła katolicka, której później wyodrębniono jedną klasę z dziećmi wyznania kościoła protestanckiego. Podręczniki z wyjątkiem katechizmu, którego treść była pisana w połowie po polsku, a w połowie po niemiecku, były niemieckie. Przed I wojna światową szkoła była katolicka w niemieckim języku nauczania. Pacier4z też był mówiony przez dzieci w niemieckim języku. Uczyły dwie nauczycielki, Niemki, siostry Klips. W czasie działań wojennych w latach 1914-1918 szkoła w Gałczewie funkcjonowała.
Po wkroczeniu wojsk polskich na teren Pomorza, a miało to miejsce w styczniu 1920 roku rozpoczęła funkcjonować szkoła w Gałczewie z językiem polskim.
W okresie międzywojennym,, czyli w latach 1920 – 1939 istniała w Gałczewie Szkoła Podstawowa Pierwszego Stopnia, w której pracowało dwóch nauczycieli. Nauka odbywała się w klasach łączonych. Z tego okresu znane są dwa nazwiska nauczycieli, którzy rozpoczęli organizowanie polskiej szkoły. W latach 1920 – 1922 pracowali pani Maria Wrzesiński i pan Kminikowski.
Szkoła istniała w czasie trwania wojny i okupacji niemieckiej w latach 1939 – 1945. Z chwilą wyzwolenia ziem polskich spod okupacji hitlerowskiej resort oświaty Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego podjął działania organizacyjne na rzecz polskiej szkoły. Ówczesny Minister Oświaty dr Stanisław Skrzeszewski w dniu 1 sierpnia 1944 roku w swym przemówieniu do nauczycieli polskich powiedział znamienne słowa:„Dnia 1 września musimy uruchomić szkoły powszechne i średnie (…)
Ani jedno dziecko nie powinno pozostać [poza szkołą (…) Zgłaszajcie się natychmiast do rad narodowych i przystępujcie do pracy. Wasza pomoc jest niezbędna.
Na wyzwolonych obszarach ziem polskich nauczycielstwo spontanicznie przystępowało do pracy nad organizowaniem szkolnictwa. Wysiłkom tym towarzyszył duży entuzjazm nauczycieli, rodziców, uczniów. Porządkowano gmachy szkolne, gromadzono sprzęt i pomoce nauczania, prowadzono zapisy szkolne.
W lutym 1945 roku pan K. Deczyński z Dobrzynia n/Drwęcą przystępuje do organizowania zajęć lekcyjnych w szkole w Gałczewie. Zakłada rejestr uczniów i po uzgodnieniu z władzami rozpoczyna pracę z uczniami. Jeszcze w lipcu i sierpniu 1945 roku prowadzone są lekcje z uczniami w 4 klasach Szkoła Powszechna I stopnia w Gałczewie (taka nosiła oficjalną nazwę)liczyła w tym czasie 76 uczniów, uczniów najliczniejszą klasą pierwszą, do której zostało zapisanych 40 uczniów w wieku od 7 do 15 lat.
W końcu sierpnia 1945 roku przybyło do Gałczewa dwoje nauczycieli, pani Julia Makowska i pan Izydor Pekowski. 1 września 1945 roku rozpoczęły się zajęcia w nowym roku szkolnym 1945/46. Obowiązki kierownika szkoły pełnił pan Izydor Pekaowski. Uczniów szkoła w pierwszym dniu nauki liczyła 157. Zostali oni podzieleni na klasy, których było 4. Klasy były liczne. Rozpiętość wieku uczniów ogromna; od 7 do 18, a w klasie I od 7 do 16 lat. Najliczniejsza była klasa I.
Wielu ludzi dorosłych na skutek okupacji rozpoczynało naukę dopiero po wojnie. Władze oświatowe chcąc umożliwić im szybkie ukończenie szkoły organizowały klasy semestralne, w których w ciągu roku szkolnego przerabiano programy 2 oddziałów. Tak było i w szkole w Gałczewie, gdzie najstarsza klasa przerabiała materiał nauczania klasy IV i V w ciągu roku szkolnego.
Polskie władze oświatowe najpierw w 1946 roku podjęły uchwałę która znosiła 3 – stopniowość szkół a następnie wprowadziły jednolitą, państwową i bezpłatną szkołę powszechną, umożliwiającą przechodzenie ze szkoły niżej zorganizowanej do szkoły realizującej program pełnych siedmiu klas.
Zasadnicza zmiana w polskiej oświacie, zarówno organizacyjna jak i programowa nastąpiła od początku roku szkolnego 1948/49. Na wniosek Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej uchwała sejmową wprowadzono jedenastoletnią szkołę ogólnokształcącą, w skład, której wchodziły: 7 klas szkoły podstawowej i 4 klasy liceum.
Dlatego, szkoła w Gałczewie przygotowując się do realizacji reformy edukacyjnej, tworzy w roku szkolnym 1948/49 klasę VI, a w dwa lata później utworzona zostaje klasa VII. W ten sposób w Gałczewie od roku szkolnego 1950/51 realizuje się program edukacyjny pełnych siedmiu klas.
By podołać nowym wyzwaniom kierownik szkoły pan Izydor Pekowski od 1 września 1950 roku zatrudnia nowego nauczyciela, którym zostaje pan Lubiński Edward i tworzy nową izbę lekcyjną, po adaptacji części budynku wydzierżawionego od rolnika…
Pierwsi absolwenci siedmioklasowej szkoły powszechnej w Gałczewie, w licznie 7 opuścili mury szkolne w dniu 22 czerwca 1951.
1. Ługiewicz Zofia
2. Wasielewska Apolonia
3. Wiśniewska Kordula
4. Budka Zofia
5. Jasulska Teresa
6. Szarek Danuta
7. Bender Józef
Czas nauki w siedmioklasowej szkole powszechnej podzielony był na 4 okresy. Uczniowie świadectwa otrzymywali na półrocze i zakończenie roku szkolnego. Wiadomości uczniów oceniane były według czterostopniowej skali ocen: bardzo dobry, dobry, dostateczny i niedostateczny.
Oto wykaz przedmiotów nauczania (przykłady)
Sprawowanie, religia, j. polski, prehistoria, historia, geografia, przyroda, matematyka, rysunek, prace ręczne, śpiew, wychowanie fizyczne.
Sprawowanie, religia, j. polski, j. rosyjski, historia, geografia, przyroda, matematyka, fizyka, rysunek, prace ręczne, śpiew, wychowanie fizyczne.
Sprawowanie, j. polski, j. rosyjski, nauka o Polsce i świecie współczesnym, historia, geografia, przyroda, matematyka, fizyka, chemia, rysunek, prace ręczne, śpiew, wychowanie fizyczne.
W roku szkolnym 1950/51 zamieszczono naukę religii w szkole. Przedmiot ten ponownie w szkole w Gałczewie zaczęto nauczać w II okresie roku szkolnego 1951/52.
Uległa także zmianie nazwa szkoły. Szkoła Podstawowa I Stopnia w Gałczewie przestała istnieć, a w jej miejsce utworzono od 1 września 1950 roku Szkołę Ogólnokształcącą Stopnia Podstawowego w Gałczewie (Okręg Szkolny – Pomorski, Powiat – Wąbrzeski, Gmina – Podzamek – Golubski)
Po odejściu z pracy w tutejszej szkole pana Lubiąskiego Edwarda zostali zatrudnieniu w roku szkolnym 1953/54 nauczyciele Kaszuba W. i Krzywdzińska A., w roku następnym pan Drożdża Eugeniusz, a w roku szkolnym 1956/57 pan Klewicz Włodzimierz.
Kierownictwo szkoły w porozumieniu w władzami oświatowymi, po zatrudnieniu na pełnym etacie czwartego nauczyciela i uzyskanie odpowiednich funduszy, adoptowano część poddasza szkoły. W ten sposób powstała dodatkowa izba szkolna, która spowodowała, iż zajęcia odbywały się na jedną zmianę.
W latach 1949-51 objęto nauczaniem na specjalnych kursach liczną rzeszę analfabetów. Także w tej szkole pracujący nauczyciele włączyli się czynnie do akcji zwalczania analfabetyzmu w tym środowisku. W wyniku tej akcji wiele osób zdobyło umiejętności czytania i pisania oraz możliwość awansu społecznego.
Jeszcze jedną kwestię warto tu poruszyć. Pod koniec lat 40- tych zakończył się w Polsce okres limitowania demokracji. Władza przestała budowy społeczeństwa socjalistycznego- odwzorują radzieckie wzorce. Szkołom wyznaczono specjalne zadania – miłości i podziwu dla władzy ludowej i jej poczynaniom. Także i w tej szkole obowiązują nowe programy nauczania mające ideologię radzieckiego komunizmu. Pojawia się nieznany w polskim słownictwie „ Dziadek Mróz”, w miejsce opłatka wigilijnego organizuje się „imprezę noworoczną”. Pojawiają się na ścianach klas i korytarzu gazetki i hasła związane z nowa rzeczywistością. Nauczyciele są pilnie obserwowani i poddawani indoktrynacji.
W Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego w Gałczewie przez wiele lat liczba uczniów wahała się w granicach od 120 do 130. Uczniowie podzieleni byli na klasy. W szkole pracowało na pełnych etatach czterech nauczycieli. Nauka odbywała się na dwie zmiany. Oddzielnie zajęcia lekcyjne prowadzone były w klasach I – V, wspólne lekcje miały klasy VI i VII. W omawianym okresie uczyli następujący nauczyciele: Izydor Pekowski pełniący funkcję kierownika szkoły, Julia Pekowska, Edward Lubiński, Eugeniusz Drożdża, Włodzimierz Klewicz, Halina Rychewska, W. Kaszuba, Mikołaj Grzębski, A. Krzywdzińska, Halina Wrocławska, Benedykt Pawlikowski, Danuta Wróblewska, Aleksandra Dębska.
W połowie lat pięćdziesiątych Ministerstwo Oświaty wprowadziło w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego obowiązek przeprowadzenia egzaminu piśmiennego i ustnego dla uczniów klas V, VI i VII. W związku z tym Wydział Oświaty Powiatowej Rady Narodowej w Wąbrzeźnie pismem z dnia 27 maja 1955 roku polecił kierownictwu szkoły w Gałczewie przeprowadzenia pisemnych egzaminów w następujących terminach:
W Szkole zostaje powołana komisja egzaminacyjna w składzie: J. Pekowska, E. Drożdża i Pekowski Izydor kierownik szkoły jako jej przewodniczący.
Na egzaminie piśmiennym z języka polskiego uczniowie klasy V i VI pisali dyktando. Uczniowie zaś klasy VII musieli wypowiedzieć się pisemnie na jeden z trzech tematów nadesłanych przez Ministerstwo Oświaty.
Tematy egzaminu piśmiennego roku szkolnym 1954/55 z języka polskiego dla uczniów klasy VII:
1. Opowiedz o życiu Jacka Soplicy.
2. Opowiedz historię sporu o zamek miedzy Cześnikiem a Rejentem.
3. Uzasadnij słuszność tytułu powieści Prusa „Placówka”.
Kierownictwo szkoły wspólnie z mieszkańcami od lat zabiegali o wybudowanie szkoły. Wreszcie w 1967 roku zapada decyzja o budowie naszego obiektu szkolnego w Gałczewie. Budowa trwała w latach 1967- 1969. Radość z nowego budynku szkolnego była wielka. Po uroczystym otwarciu szkoły w dniu 1 września 1969 r. uczniowie przekroczyli progi szkoły. Nowy obiekt szkolny składał się z 6 izb lekcyjnych , Sali gimnastycznej, szatni, pokoju nauczycielskiego, magazynku sportu, biblioteki, kuchni. Piętrowa, pięknie wymalowana i wyposażona, z przestronnymi klasami i wspaniała sala gimnastyczną szkoła oddana była do użytku w samą porę. Uczniowie od 1 września 1969 roku rozpoczęli naukę w szkole ośmioklasowej.
W roku szkolnym 1969/1970 i w latach następujących liczba uczniów w ośmioklasowej szkole wahała się od 128 do 167 uczniów. Uczyli ich pod kierownictwem Izydora Pekowskiego następujący nauczyciele: Pekowska Julia, Rydzewska Helena, Wrocławska Halina, Dębska Aleksandra, Pawlikowski Benedykt, Wróblewska Danuta, Wlazło Daniela, Klewicz Włodzimierz, Mrcinkowska Maria, Kopczyńska Krystyna, Pekowska Maria, Bala Jadwiga, Skierka Elżbieta, Pierzchła Stanisław, Kirtiklis Tadeusz, Podzielna Helena, Buczkowska Danuta.
W czerwcu 1968 roku pani Julia Pekaowska żegnana gromkimi brawami i pięknymi wiązankami kwiatów przeszła na zasłużoną emeryturę.
Pierwsi absolwenci ośmioklasowej szkoły w Gałczewie w roku szkolnym 1967/68
1. Bartoszyński Jan
2. Bielarczyk Marzena
3. Czajkowska Gabriela
4. Czerniak Andrzej
5. Federowicz Krystyna
6. Jaworski Józef
7. Kobusińska Elżbieta
8. Kwaśniewska Danuta
9. Olejnik Maria
10. Olszewski Ryszard
11. Olszewska Urszula
12. Pekowski Sławomir
13. Pytanowski Paweł
14. Składanowski Kazimierz
15. Szczurek Teresa
16. Wiśniewska Urszula
17. Wlazło Józef
W czerwcu 1973 roku po latach bardzo trudnej pracy i wielkiego zadowolenia, odchodzi na emeryturę kierownik szkoły pan Izydor Pekowski.
Funkcję najpierw kierownika, później dyrektora Szkoły Podstawowej w Gałczewie obejmuje długoletni nauczyciel tej szkoły pan Włodzimierz Klewicz.
W roku szkolnym 1973/74 został zatwierdzony przez Wydział Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Golubiu-Dobrzyniu arkusz organizacyjny, który zawierał następujące dane:
„Zatwierdzam 1 etat kierownika szkoły, 5 etatów nauczycielskich oraz 1 etat na godziny nadliczbowe, 8 oddziałów, 224 godziny, 5 godziny nadliczbowe, w tym biblioteka 3 godziny, chór 2 godziny, SKS 2 godziny, przysposobienie sportowe 2 godziny oraz 10 godzin kół zainteresowań":
2 kółka matematyczne – 4 godziny
1 kółko biologiczne – 2 godziny
1 kółko geograficzno – turystyczne – 2 godziny
1 kółko dramatyczne 2 godziny
W okresie pracy pana dyrektora Włodzimierza Klewicza mury szkole opuściło 172 uczniów. Wielu absolwentów szkoły kontynuowało naukę w szkołach średnich a po zdaniu matury w uczelniach wyższych. Uczyło ich grono pedagogiczne w składzie: Klewicz Włodzimierz, Gregorowicz Maria, Michałowska Krystyna, Michałowska Jadwiga, Chojnicka Maria, Skierka Elżbieta, Buczkowska Danuta, Podzielna Helena, Przyjemski Edward, Buczkowski Ryszard, Bartkowski Edward, Filińska Barbara, Dąbrowski Zbigniew, Klugiewicz Grażyna, Zażdżyk Zofia, Zawadzka Danuta.
W szkole starano się jak najlepiej realizować program wychowawczy i edukacyjny. Między innymi uczniowie szkoły w roku szkolnym 1974/75 podzieleni zostali na grupy, którym nadano imiona:
Grupa 1. Klasy I-IV – PACHOLĘTA
Grupa 2. Klasy V-VI – SZTUBACY
Grupa 3. Klasy VII-VIII –ŻACY
Z kolei każda klasa z grup przyjęła nazwy własne. I tak:
Klasa I – Wesoła gromada
Klasa II – Pancerni
Klasa III – Przyrodnicy
Klasa IV Wędrowcy
Klasa V – Kopernikanie
Klasa VI – Pomorzanie
Klasa VII – Wiślanie
Klasa VIII – Obrońcy Ojczyzny
Dyrektor Włodzimierz Klewicz zakończył pracę w czerwcu 1986 roku przechodząc na emeryturę.. Funkcję dyrektora szkoły od 1 września 1986 roku objęła pani Michałowska Jadwiga, a po niej w roku 1992 pani Garegorowcz Maria.
W okresie lat szkolnych 1986-2000 kadra pedagogiczna pracowała niemal w niezmienionym składzie w osobach: Gregorowicz Maria, Michałowska Krystyna, Michałowska Jadwiga, Sołtys Danuta, Bartkowski Edward, Pasek Grażyna, Jarmuła Barbara, Chojnicka Maria, Podzielna Helena, Zażdżyk Zofia, Gałka Bożena, Traczykowska Danuta, Leszczyńki Tadeusz.
Nie sposób nie wymienić tych, którym szkoła zawdzięcza czystość i dzwonki na lekcje i przerwy, a w okresie zimy – ciepła kawę. Pracownikami obsługi placówki szkolnej byli: Adela Laskowska, Salomea Bartoszyńska, Teresa Milewska, Teresa Gapińska, Mirosława Nadulska, Wiesława Jaworska, Szpejnowska Hanna, Bożena Kazaniecka, Władysław Bachorczyk, Kazimierz Federowicz, Jaworski Józef, Piotr Szopa, Janusz Michałowski.
Działalność szkoły wspomagana była przez rodziców, których reprezentowali następujący przewodniczący Komitetów Rodzicielskich i Rad Rodziców:
- Legan Antoni (od 1960r.)
- Federowicz Kazimierz (1960-1973r.)
- Różyczka Marianna (1973-1976r.)
- Sołtys Władysław(1976-1979r.)
- Cetera Teresa (1979-1982r.)
- Przygońska Maria (1982-1989r.)
- Szczęśniak Józef (1989-1992r.)
- Pryl Zenon (1992-1996r.)
- Meller Wioletta (1996-2000r.)
Od 1945 do chwili obecnej naukę w tej szkole ukończyło 600 absolwentów:
W tym:
w latach 1945 – 48 – klasę V – 37 uczniów
w latach 1948 – 50 – klasę VI – 27 uczniów
w latach 1950- 68 – klasę VII – 197 uczniów
w latach 1969-2000 – klasę VIII – 339 uczniów
W okresie 55 lat działalności Szkoły organizowane były wycieczki turystyczno – krajoznawcze po całej Polsce. Dla przykładu w roku 1959 młodzież zwiedzała Gdańsk, w 1964, 1966 – Warszawę, w 1970 i 1997 – Kraków, Zakopane, w 1983 – Pomorze Zachodnie ze Szczecinem. Poza tym organizowane były wycieczki typu historycznego ze zwiedzaniem Szlaku Piastowskiego, Grunwaldu, Malborka.
Dzieci i młodzież, przez te wszystkie lata, mogły rozwijać swój talent i zainteresowania uczestnicząc w różnorodnych kołach i organizacjach. organizacjach szkole istniały: Koło Teatralne, SKKT, SKS-y, PS-y, Chór, Zespół Taneczny, Zespół Muzyczny, Harcerstwo, Zuchy i koła przedmiotowe: historyczne, polonistyczne.
Szkoła Podstawowa W Gałczewie zawsze była instytucją prężną a młodzież swoimi występami uświetniała każdą ważną dla środowiska i państwa uroczystość. Ponadto stawiła i popularyzowała dobre imię szkoły w szerszym środowisku, biorąc udział, z sukcesami, w rejonowych wojewódzkich konkursach z różnych dyscyplin. Absolwenci naszej szkoły są dziś: oficerami Wojska Polskiego, wykształconymi nauczycielami, leśnikami, chemikami, a także przedstawicielami innych znakomitych zawodów.
Wykaz absolwentów w roku szkolnym 1999/2000
Cieśielska Marta
Gąsiorowski Michał
Jarmuła Michalina
Kochańska Emilia
Kwiecień Artur
Nadulska Małgorzata
Olkiewicz Beata
Pankowska Malwina
Skrok Katarzyna
Skrzyniecki Janusz
Szulc Agnieszka
Targoński Krzysztof
Wilmanowicz Dawid
Zawistowska Katarzyna
Zieliński Artur
21 czerwca 2000 roku to wyjątkowa data. Od tego dnia bowiem przestaje istnieć instytucja oświatowa jaką była przez ostatnie 55 lat Szkoła Podstawowa w Gałczewie.
Mimo, iż od września 2000 roku, w tym budynku znowu rozlegać się będzie dzwonek, nie usłyszą go uczniowie Szkoły Podstawowej.
Tym, którzy w jakikolwiek sposób byli związani z ta placówką szkolną pozostaną wspomnienia i przyjaźnie.